Udaberri inguruan hasi nintzen berarekin batera bertara joaten, han bizi den pertsona talde bati ipuinak kontatzera.
Hamabost egunean behin joaten gara, gogotsu joan ere. Beraiek ere, istorioak entzuteko desiatzen egoten dira.
Han egoten garen orduan, lau horma horietatik ateratzen dira ipuinen poderioz. Istorioak aurrera egiten duen heinean, beraien begiak eta aupegiak ikustea, barre eta negarrak entzutea, minutu batzuk lau pareta haietatik hegaz irten direla sentitzea......ez ditut hitzak sentitzen dena adierazteko.
Maite dot ipuinak, istorioak kontatzea eta baita entzutea ere. Maite dot beraien indarra sentitzea, beraien baitan danok izan ahal garelako aske; haur, heldu, sano hala gaixo. Denok daukagu lekutxo bat istorioetan, ez da inor kanpoan gelditzen.
Gogotsu nago berriro ere entzule talde eder honi kontatzera joateko!!!
Gaur, uda eta gero joan garen lehen eguna izan da. Sorpresa eta ongi etorri galanta eman digute, beraiek egindako eskulan eta guzti. Argazkian ez da ikusten, baina bakoitzak esaldi bat idatzi du .
Eskerrik asko han egon zareten guztioi!! Gu ipuinak pintatzen jarraituko dugu!!
Milesker bihotzez!
